کـویـریم و بی‌تاب بـاران زهـرا            فـقـیریم و محـتاج احـسان زهرا
بـگـویـیـد مـا را گـدایـان زهــرا            بخـوانـید یـکـتـا پـرسـتان زهـرا

مسـلـمان زهـرا، مسـلـمان زهرا

اگر مـثـل رودیم، دریـا شـناسـیم            به مجـنون بـگـویید لـیلا شناسیم
همه سرشـنـاسیم اگر ناشـنـاسـیم            على دوست هستیم و زهرا شناسیم
به حیدر رسیدیم از احسان زهرا

مـیان قـنـوتش دعـا کـرده زهـرا            على دوست ها را جدا کرده زهرا
بدان یک به یک را صدا کرده زهرا            نجـف را سراسر بنا کرده زهرا
پس ایوان طلا هست ایوان زهرا

سبب می‌شـود افـتـخـار عـلی را            زنـد پـرچـم اقــتــدار عــلــی را
کـه دنـیـا بـبـیـنـنـد یـار عـلـی را            بـگـرداند او ذوالـفـقـار عـلـی را
علی تکیه کرده به جولان زهرا

روا شـد پس از فـاطـمه آرزوها            شده بسـته لبـهـاى آن یـاوه گوها
به کورى چشمان بی‌چشم و روها            صدا زد پیـمـبر «فـداها ابـوها«
صدا زد که بابا به قـربان زهرا

سـلام و درود خـدا بـر خـدیـجـه            کـس بی‌کـسى پـیـمـبـر خـدیـجـه
به دامانش آورده کـوثـر خـدیجه            همه ابـتر و گـشـته مادر خدیجه
شده خوش به لبهاى خندان زهرا

به ما داده ارث خروشانی‌اش را            گرفتیم درس رجزخـوانی‌اش را
سپرده به ما موج طوفانی‌اش را            ببـیـنـید، قـاسـم سـلـیـمانی‌اش را
که هستـیم ما نسل سـلـمان زهرا

همین عـشق را ادعا می‌کنیم اش            فـقـیـرانه ما الـتـجـا می‌کـنـیم اش
همه جان خودرا فدا می‌کنیم اش            چه خوب است مادر صدا می‌کنیم اش
نخوردیم جز آب و جز نان زهرا

دعا می‌کـنـیم و اجـابت گـرفـتـیم            در خـانـه او اقــامـت گـرفـتــیـم
براى قـیـامت ضـمـانت گـرفـتیم            حدیث کسا خواند و حاجت گرفتیم
به آمـین و لـطـف فـراوان زهرا

به جز مهر زهـرا ثـوابی نداریم            به جز فـاطـمه ما جـوابی نداریم
شـب اول قــبـر عـذابـی نـداریـم            ز حشر و حساب اضطرابی نداریم
قـیـامت بـگـیـریـم دامـان زهــرا

غـم از ما گرفـته اگر غم خریده            بد و خوب را نیز، درهم خریده
همه هر چه هـسـتیم باهم خـریده            برای حـسـین و مـحـرم خـریـده
به قـربان فرزند عـطـشان زهرا

قـسم بر حـسـین بدون سـپـاهـش            به لب تـشـنۀ گـوشه قـتـلگـاهـش
قــسـم بـه بُــنـیَّ بُـنـیَّ؛ بـه آهـش            به خـون گریه زینب بی‌پـناهـش
بـمـیـریـم از داغ طـفـلان زهـرا